شی جین پینگ در دوره سوم زمامداری بر چین چه سیاست هایی اتخاذ خواهد کرد؟
تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۲۸۳۸۷
خبرگزاری آریا-شی جینپینگ قرار است دور سوم ریاست خود را در بیستمین کنگره حزب کمونیست آغاز کند که امری است بیسابقه. این اتفاق عملاً به آقای شی اجازه خواهد تا مادامالعمر زمام قدرت را به دست داشته باشد.
به گزارش خبرگزارری آریا به نقل از بی بی سی ،با توجه به اینکه رهبران چین در سال 2018 رأی به حذف محدودیت دو دورهای که از دهه 1990 پابرجا بوده دادهاند، این اتفاق عملاً به آقای شی اجازه خواهد تا مادامالعمر زمام قدرت را به دست داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تحت حکومت آقای شی از سال 2012، چین در داخل کشور خودکامهتر شده است، مخالفان، منتقدان و حتی میلیاردرها و کسبوکارهای با نفوذ را سرکوب کرده است. عدهای او را «خودکامهترین رهبر از زمان مائو» توصیف کردهاند.
در دوره حاکمیت او، چین اردوهای «بازآموزی» در سینکیانگ برگزار کرده است و به نقض حقوق بشر علیه اویغورها و سایر گروههای اقلیت قومی در آنجا متهم شده است. چین تسلطش را بر هنگکنگ بیشتر کرده است و عهد کرده است که به تایوان «از نو بپیوندد»، و در صورت لزوم حتی با توسل به زور.
حزب کمونیست در سال 2017 به نوشتن آرا و عقاید او در قانون اساسی چین رأی داد - که موسوم است به «اندیشه شی جینپینگ درباره سوسیالیسم با خصوصیتهای چینی برای عصر جدید» - و این خود نشانه روشنی از نفوذ اوست. تنها مائو تسهتونگ، بنیانگذار حزب و دنگ ژیائوپینگ رهبری که اصلاحات اقتصادی را در دهه 1980 معرفی کرد، توانستهاند به قانون بسیار مهم و اساسی کشور راه پیدا کنند.
بیوگرافی رهبر چین
شی جینپینگ در سال 1953 متولد شده است و فرزند کهنه سرباز انقلابی شی ژونگشون یکی از بنیانگذاران اولیه حزب کمونیست و معاون نخست وزیر سابق است.
به خاطر پیشینه برجستهاش، آقای شی را «شاهزاده» تلقی میکنند - فرزند یکی از مقامات ارشد نخبه که سلسله مدارج ترقی را طی کرده است.
اما بخت و اقبال خانواده هنگام به زندان افتادن پدرش در سال 1962 تغییر عظیمی کرد. مائو که به شدت گرفتار شک بود از شورش در میان مدارج حزب میترسید، دستور تصفیه رقبای بالقوه را داد. سپس در سال 1966 این به اصطلاح «انقلاب فرهنگی» رخ داد و میلیونها نفر دشمن فرهنگ چین قلمداد شدند که باعث حملات خشونتآمیزی در سراسر کشور شد.
خانواده آقای شی نیز گرفتار شدند. خواهر ناتنی او - دختر اول پدرش از ازدواجی دیگر - بنا به روایتهای رسمی محکوم به مرگ شد هر چند بنا به گزارشی در نیویورک تایمز مورخی که با نخبگان حزب آشناست میگوید که او احتمالاً به اجبار خودکشی کرده است.
آقای شی جوان از مدرسهای که فرزندان نخبگان در آن تحصیل میکردند اخراج شد. بالاخره در سن 15 سالگی پکن را ترک کرد و برای «بازآموزی» به منطقهای در حومه رفت و در روستایی دورافتاده و فقیر در شمال شرق چین به اسم لیانگ جیاهه به مدت هفت سال مشغول کار سخت شد.
اما آقای شی به جای اینکه به خصومت با حزب برخیزد به استقبال آن رفت. او چندین بار کوشش کرد عضو حزب شود ولی به خاطر موضع پدرش تقاضای او رد شد.
در سال 1989، در سن 35 سالگی، او در شهر نینگده در استان جنوبی فوجیان رئیس حزب شد و در آن موقع اعتراضهایی که خواستار آزادی سیاسی بیشتر بودند در میدان تیانآنمن پکن رخ دادند.
این استان از پایتخت دور بود ولی آقای شی در کنار سایر مقامات حزب بنا به گزارشها گرد هم آمدند و شاخههای محلی تظاهرات عظیمی را که در پکن در جریان بود مهار کردند.
این اعتراضها - که بازتاب اختلاف داخل حزب کمونیست بود - و سرکوب خونینی که به آن پایان داد در عمل از کتابهای تاریخ این کشور و اسناد عمومی حذف شدهاند. چین حتی درخواست میزبانی المپیک را در سال 2000 به خاطر خشونتهای میدان تیانآنمن از دست داد. شمار کشتهشدگان از صدها تا هزاران نفر تخمین زده شده است.
اما تقریباً دو دهه بعد آقای شی مسئول المپیک تابستانی سال 2008 در پکن شد. چین مشتاق بود که نشان دهد میزبانی قابل است - و به نظر میرسید تلاش آنها جواب هم داد و بازیها نمادی از قدرت روزافزون چین شدند.
وجهه رو به رشد آقای شی در حزب، او را به سوی بدنه تصمیمگیری ارشد، کمیته دائمی پلیتبوروی حزب کمونیست چین، سوق داد و در سال 2012 به عنوان رئیسجمهور چین انتخاب شد.
آقای شی و همسرش، پنگ لییوان که سابقاً خواننده بوده است به شدت به عنوان زوج اول چین در رسانههای دولتی مطرح هستند.
این وضعیت با وضع زوجهای قبلی ریاست جمهوری بسیار متفاوت است که همسران رئیسجمهورها به طور سنتی حضور پررنگی نداشتند.
این زوج دختری به نام شی مینگزه دارند ولی جز اینکه در دانشگاه هاروارد درس خوانده است کسی چیز زیادی درباره او نمیداند.
سایر اعضای خانواده و معاملات تجاری آنها در خارج از کشور موضوعی است که در مطبوعات بینالمللی مورد بررسی قرار گرفته است.
نوسازی بزرگ ملت چین
آقای شی با بینش خود از رؤیای چین به شدت آنچه را که «نوسازی عظیم ملت چین» مینامد، دنبال کرده است.
در دوره او، دومین اقتصاد بزرگ جهان اصلاحاتی را برای مبارزه با کندی رشد در پیش گرفت، از جمله از طریق کاهش دادن صنایع دولتی متورم و کاهش آلودگی و همچنین طرح زیرساختی چند میلیادری «یک کمربند یک جاده» که هدفاش گسترش پیوندهای تجاری جهانی چین است.
این کشور در صحنه جهانی اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده است، از اقتدار فزایندهاش در دریای جنوب چین تا اعمال قدرت نرم از طریق پمپاژ میلیاردها دلار به سرمایهگذاریهای آسیایی و آفریقایی.
اما بخشی از این رشد اقتصاد که در دهههای گذشته افزایش سرسامآوری داشته است - حالا به شدت کاهش یافته است و به خاطر راهبرد بیمسامحه رهبر چین موسوم به «کووید صفر» بدتر هم شده است که از زمان همهگیری کشور را از بقیه جهان منقطع کرده است.
بازار املاک کشور که زمانی پررونق بود در حال سقوط است و چشماندازش برای اقتصاد جهانی در ماههای اخیر به شدت ضعیف شده است.
شی جین پینگ،خودکامهترین رهبر از زمان مائو
آقای شی از زمان به منصب رسیدن بر سرکوب گسترده فساد نظارت کرده است که تا عالیترین سطوح رهبری حزب نیز رسیده است. منتقدان آن را تصفیهای سیاسی میخوانند.
تحت رهبری او چین همچنین شاهد سرکوب فزاینده آزادیها بوده است.
شی جینپینگ به دنبال بازگرداندن چین به مسیر سوسیالیسم؟نمایش یا تهدیدی جدی؛ با حزب کمونیست چین در صدسالگی چگونه باید برخورد کرد؟100 سالگی حزب کمونیست چین؛ به دنبال احیای مشروعیت
گروههای حقوق بشری معتقدند که در استان سینکیانگ، دولت بیش از یک میلیون مسلمان اویغور را در چند سال گذشته در اردوهای به اصطلاح «بازآموزی» دولت در بازداشت نگهداشته است. چین اتهامات آمریکا و دیگران را مبنی بر اینکه مرتکب نسلکشی در آنجا میشود انکار میکند.
تسلط پکن بر هنگگنگ نیز تحت رهبری آقای شی افزایش پیدا است.
آقای شی به اعتراضات دموکراسی خواهانه در سال 2020 با امضای قانون امنیت ملی پایان داد که حکم فراگیری بود که طی آن به پکن قدرت میدهد تا سبک زندگی در این مستعمره سابق بریتانیا را تغییر دهد و در آن قانون چیزی را که جداییطلبی، فتنه و تبانی با نیروهای خارجی میخواند جرم اعلام کرده است که میتواند مجازات حبس ابد داشته باشد.
این قانون منجر به دستگیریهای گسترده کنشگران و سیاستمداران حامی دموکراسی و همچنین تعطیلی رسانههای خبری برجستهای از جمله اپل دیلی و استند نیوز شده است.
در دوره رهبری آقای شی، چین تمرکزش را به جزیره خودمختار تایوان شدت بخشیده است و وعده «اتحاد دوباره» با آن را داده است و تهدید به استفاده از نیروی نظامی برای ممانعت از هر حرکتی در مسیر استقلال رسمی در این جزیره کرده است.
با توجه به قدرت و نفوذ چین، آغاز سومین دوره ریاست آقای شی زیر نگاه جهانیان خواهد بود. این رهبر 69 ساله که هیچ وارثی ندارد احتمالا قدرتمندترین رهبر چین از زمان مرگ مائو در دهه 1970 بوده است.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: چین امریکا شی جین پینگ کنگره ملی چین حزب کمونیست شی جین پینگ آقای شی بر چین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۲۸۳۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رشد اقتصادی ایران در ۲۰۲۳ بر اثر دانشبنیان شدن صنعت نفت و گاز بود
نماینده پیشین ایران در هیئت عامل اوپک گفت: مجموعهای از سیاستگذاریها و دیپلماسی فعال انرژی ایران در دستیابی کشور به رشد اقتصادی بالای کشور موثر بوده است، فروش نفت به مینیریفاینریها در شرق آسیا و سهامداری در پالایشگاههای فراسرزمینی از جمله سیاستهایی است که به اجرا گذاشته شد.
به گزارش شانا به نقل از پایگاه خبری تابناک، کارشناسان عوامل مختلفی را در دستیابی کشورمان به رشد اقتصادی مطلوب در سال ۱۴۰۲ موثر میدانند. از شواهد این طور برمیآید که صنایع نفت و گاز در این حوزه پیشرو بوده و بیشترین اثرگذاری را در رشد اقتصادی کشور داشته است.
کارشناسان معتقدند سیاستگذاریهای فعال و صحیح، اتکا به توان دانشبنیانی و داخلی از جمله مهمترین متغیرها برای دستیابی به رشد اقتصادی ۵.۴ درصدی کشور بوده است. آنان تأکید دارند که باید رشد را به دیگر حوزههای اقتصادی و صنعتی کشور نیز ببریم و شاهد رشدی منسجم در اقتصاد کشور باشیم.
بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول، رشد اقتصادی ایران در سال ۲۰۲۳ با افزایش قابل توجه نسبت به سال پیش از آن به ۵.۴ درصد رسید. این صندوق گزارش رشد ۳.۸ درصدی را برای اقتصاد ایران در سال ۲۰۲۲ اعلام کرده بود.
صندوق بین المللی پول همچنین پیشبینی خود از رشد اقتصادی ایران در سال ۲۰۲۴ را نسبت به گزارش سه ماه پیش خود افزایش داد و به ۳.۷ درصد رساند. در گزارش ماه اکتبر این سازمان، رشد ۲.۵ درصدی برای اقتصاد ایران طی سال ۲۰۲۴ پیشبینی شده بود.
رشد اقتصادی ۵.۴ درصدی در شرایطی برای کشور محقق شده است که تحریمکنندگان منتظر فلج شدن اقتصاد ایران بودند. نظرات محمدعلی خطیبی، نماینده پیشین ایران در هیئت عامل اوپک را در ادامه درباره رشد اقتصادی ۵.۴ درصدی که بهتازگی صندوق بینالمللی پول اعلام کرد، میخوانید.
محمدعلی خطیبی با اشاره به این موضوع که وقتی دولت کنونی روی کار آمد، حجم فروش نفت کشور بسیار اندک بود، تصریح کرد: رشد اقتصادی ۵.۴ درصدی کشور که صندوق بینالمللی پول آن را مطرح کرده و قسمت اعظم آن به واسطه صنایع نفت و گاز کشور به دست آمده است، اهمیت بسیاری دارد.
وی ادامه داد: تلاشهایی که دولت سیزدهم صورت داد، بهکار گرفتن دیپلماسی صحیح و سیاستگذاریهای درست سرانجام ما را به رشد اقتصادی مطلوب کنونی رساند.
نماینده پیشین ایران در هیئت عامل اوپک بیان کرد: فروش نفت و گاز ما در حال نزدیک شدن به حجم غیرتحریمی است. این موضوع اهمیت بالایی دارد، زیرا نشاندهنده بیاثر کردن تحریمهاست. این یک موفقیت است و نمیتوان آن را کتمان کرد.
خطیبی گفت: بیشک افزایش فروش نفت و گاز کشور به حجم پیش از تحریمها، کار بزرگی است که انجام دادهایم. این امر در افزایش درآمدهای دولت و بالا رفتن رشد اقتصادی کشور نقش موثری داشته است.
وی ادامه داد: مجموعهای از سیاستگذاریها و دیپلماسی فعال انرژی ایران در دستیابی کشور به رشد اقتصادی بالا کشور موثر بوده است. فروش نفت به مینیریفاینریها در شرق آسیا و سهامداری در پالایشگاههای فراسرزمینی از جمله سیاستهایی بود که به اجرا گذاشته شد. همچنین تمرکز بر استفاده از توان داخلی و دانشبنیان کشور نیز در رشد تجارت نفتی ایران اثرگذار بود. رشد اقتصادی ۵.۴ درصدی اقتصاد ایران در ۲۰۲۳ بر اثر حرکت به سمت دانشبنیان شدن صنعت نفت و گاز رقم خورد.
نماینده پیشین ایران در هیئت عامل اوپک اظهار کرد: تحکیم روابط سیاسی کشورمان با دیگر کشورها و مصرفکنندگان بزرگ نفتی نیز در دستیابی به این رشد اقتصادی موثر بود. به طور کلی، هر موفقیتی در اثر مجموعهای از عوامل به دست میآید. رشد اقتصادی سال ۱۴۰۲ کشور نیز بر اثر سیاستگذاریهای صحیح و اتکا به توان داخلی به دست آمد.
خطیبی گفت: سیاست استفاده حداکثری از توان دانشبنیانها با جدیت در صنایع نفت و گاز کشور دنبال شد. این امر از حد شعار خارج شد و در عمل مورد توجه قرار گرفت. بر اثر این سیاست، توانستیم به بهرهبرداری از فاز ۱۱ پارس جنوبی با اتکا به توان داخلی بپردازیم و گازسوزی را کاهش دهیم. این دستاوردها نیز به بالا رفتن رشد اقتصادی کشور کمک کرد.
وی تأکید کرد: رشد اقتصادی مطلوب در هر کشوری بر اثر سیاستگذاریهای فعال و تلاش و پشتکار به دست میآید. از طرف دیگر، اتکا به توان داخلی و دانشبنیانی کشورها نیز اثرگذاری بالایی در دستیابی آنها به موفقیت اقتصادی دارد.